Zicht op uitzichten

Vandaag was een dag met vele hoogtepunten: letterlijk en figuurlijk. We beginnen de dag met een ontbijt. Dat is op zich vrij normaal voor ons maar ik noem het omdat er hier zoveel heerlijke vruchten zijn. We maken een kommetje met  yoghurt en wel 5 verschillende verse vruchten. Het is even een werkje, dat schillen maar dan heb je wel iets waar je t makkelijk tot aan de lunch kunt volhouden. 

Daarna gaan we op pad. Weer de auto in. We komen erachter dat we wel behoorlijk westelijk zitten. Daardoor dus wel wat moeten rijden om ergens te komen. Dan hebben we het over max. 1 uur rijden. 

We starten in Ribeira Brava ( ja inderdaad lijkt op Rivièra en op costa brava) het is een oud kustplaatsje, met veel ( voor Maderiaanse begrippen, hè)  souvenirswinkels, restaurantjes en een boulevard(je). We doen onze eerste beklimming van de dag: een oud vuurtorentje, niet meer in werking maar we kunnen wel naar de top met een trap. Mooi uitzicht over de zee maar ook over het plaatsje en de bergen erachter. De stranden zijn stenen en kiezels (vulkanisch eiland). In de beschutte baai kan gezwommen worden. Het weer is vandaag zon met een wolkje, zo’n 18 graden. We bezoeken een kerkje want die is open. Opvallend daar was dat je de kaarsjes niet met een vuurtje kunt aansteken maar dat afhankelijk hoeveel geld je erin gooit, er 1,2,3,4 of 5 lichtjes gaan branden. Het lijkt wel een soort electrospel van vroeger. De souvenierswinkels verkopen allemaal hetzelfde merken we vandaag. Madeira’s kant is bijzonder en heel knap gemaakt maar we laten het toch maar liggen. 

Na dit bezoek aan het “oudste en mooiste dorp”, volgens de ANWB-reisgids, gaan we langs de kustweg naar een spectaculair uitzichtpunt :Cabo Girão. Je maakt hier een “Skywalk” over een dek met een glazen vloer. Als je erop staat kijk je bijna 600 meter de diepte in, langs de steile rotswanden, begroeid met exotische planten. Het is een prachtig uitzicht maar ook best eng, temeer er bij sommige glazen vloerdelen barsten zitten! 😜. Ook daar is een grote souvenirswinkel en een restaurantje. Wij gaan even picknicken en daarna weer verder. Mooie slingerweg naar beneden. In de zee drijven  ronde kweeknetten voor vissen. De hellingen bestaan uit terrassen met daarop huizen en druivenranken die als een soort afdakje groeien boven de grond. Bijzonder! 

Ons laatste plan van de dag was naar Nonnendal: Curral das Freiras (=non). Daarvoor moet je eerst een eind omhoog rijden tot je ik een uitkijkpunt komt. We wilden hier een stuk gaan lopen maar het was al tegen 16 uur. Dus alleen omhoog naar het uitkijkpunt: 1050 meter hoog.  Mijn hemel wat is het allemaal hoog, voor deze 2 Fryske luitjes! Het Nonnedal staat bekend om de kastanjebomen. Bovendien is er een hele geschiedenis over deze nonnen, maar dat bewaar ik voor latere blogs....

We bekijken het dal vanaf deze hoogte met een koffie/thee op een terras. Daarna willen we toch even naar dat Nonnenplaatsje. We hebben al gezien dat t klein is, maar we zijn nieuwsgierig naar de kastanjes die worden aangeprezen. Het plaatsje is stil. Een paar winkels/restaurantjes waar de mensen ons graag binnen willen hebben. Snappen wij ook. De kastanjebomen waren nog helemaal kaal, zagen we al. Verder geen kastanje gezien. Maar toe gegeven: we hebben het museum niet bezocht. Met een kastanjecake vertrekken we weer.  Terug naar huis via de snelle rondweg van het eiland. Dat is wel een aanwinst, het scheelt veel tijd met die tunnels die dwars door de bergen gaan. Kunstwerkjes zijn het allemaal.

Veel gezien vandaag! Erg leuk! 

Morgen is het plan om naar Funchal te gaan:de hoofdstad van het eiland.